Tibet sjaal Kullu kadhi

Prachtige Kullu sjaal. De Tibetanen die in India zijn komen wonen na verdrijving door de Chinezen in de jaren ’50, maken altijd gebruik van prachtige kleuren en patronen in hun kleding en met name hun sjaals. Vandaag de dag maken de Indiërs zelf deze sjaals ook met succes. Vooral in het noorden van India, waar veel Tibetanen in de jaren 50 in ballingschap zijn gegaan, kom je vele varianten tegen van de originele Tibet shawl.

• Afmetingen: 205 cm lang, 100cm breed
• Gewicht: 440 gram
• Materiaal: 20% schapenwol – 80% acryl (zie voor de fabel van yakwol het tabblad ‘Echte yak wol?’)
• Wassen: 30 graden, machine was, wol of fijnwasprogramma.
• Drogen: centrifugeren op max. 800 toeren, uithangen op de waslijn.

Made in India

Echte yakwol?

Het is helaas een fabeltje dat deze prachtige sjaals van yak wol worden gemaakt. Op nagenoeg alle sites waar je deze sjaals tegenkomt worden ze helaas wel zo verkocht!  Omdat ik sinds 2 jaar zelf naar India ga om in te kopen, weet ik inmiddels hoe het zit. Men plakt stickertjes, of men naait zelfs labels in,  met daarop Tibet en 100% yak wol, en verkoopt het dan als zijnde yak wol. Omdat echte wol ook in India prijzig blijkt, realiseerde  ik mij dat het onmogelijk is dat deze sjaals dus 100% yak wol zijn. Ik haal dus de stickers eraf, en vervang deze door mijn eigen label. Een aantal leveranciers vertelden mij hoe duur de echte yak wol is, en dat deze wel gebruikt wordt voor sjaals, maar dus niet in dit type ‘goedkopere’ sjaals.

TEST: Je kunt zelf testen of je sjaal, die je als YAK gekocht hebt, minimaal van echte (schapenwol) wol gemaakt is. Je brandt hiervoor een klein draadje, bijvoorbeeld van de uiteinden, de sliertjes . Je houdt je aansteker erbij, en als het brand druk je het vuur meteen weer uit. Ruikt het naar verbrand mensenhaar, en wordt het poeder, dan is het echte wol. Als het een hard bolletje wordt, is het acryl. Ook bij een mix van wol en acryl wordt het een hard bolletje.